1η Ιουλίου 1803
Τοποθετείται στο πανεπιστήμιο του Cambridge, το κλαπέν υπό του Έντουαρντ Κλάρκ και από την Ελευσίνα μας, μεγαλοπρεπές άγαλμα της θεάς Δήμητρας(όπως εσφαλμένα πίστευε ο Έντουαρντ Κλαρκ, πως ήταν το άγαλμα της θεάς Δήμητρας που είχε φιλοτεχνήσει ο Φειδίας),αλλά ήταν η μία από τις δύο Καρυάτιδες των Μικρών Προπυλαίων της Ελευσίνας μας, που αρπάχτηκε βιαίως και βρίσκεται μακριά από την πατρίδα της την Ελευσίνα και την αδελφή της που βρίσκεται στο Μουσείο μας!!!
Το άγαλμα κείτονταν ανάμεσα στα ερείπια του ιερού της Ελευσίνας. Ήταν τρεις φορές περίπου το μέγεθος του ανθρώπου, σώζονταν μέχρι τη μέση, είχε το πρόσωπο φθαρμένο από τις λεηλασίες κι έφερε πάνω στο κεφάλι σαν κορώνα ένα κυλινδρικό κουτί, μια κίστη, διακοσμημένη με στάχυα, παπαρούνες και γιρλάντες. Το ιερό φυτό της Δήμητρας έδινε τη βεβαιότητα στους χωρικούς της Ελευσίνας, ότι το άγαλμα φρόντιζε για τη σοδειά τους. Είχε εντοπιστεί το 1676, αλλά από τη μια το βάρος του κι από την άλλη η δεισιδαιμονία των χωρικών, έμενε στη θέση του.
Ο Κλαρκ αναφέρει ότι βρήκε τη θεά θαμμένη σ’ ένα σωρό κοπριά μέχρι τ’ αφτιά και ότι οι βοσκοί της Ελευσίνας και μόνο που τους έλεγε ότι θα τη μεταφέρει,τον κοιτούσαν σαν να επρόκειτο να βγάλει το φεγγάρι από την τροχιά του. Τι θα γινόταν το καλαμπόκι τους, έλεγαν, αν έπαιρναν τη γριά με το καλάθι της; Πήρε όμως άδεια από τον Πασά και η κλοπή έγινε νόμιμη!!!!!
Το προηγούμενο βράδυ της μεταφοράς του αγάλματος, συνέβη ένα ατύχημα...... την ώρα που οι κάτοικοι συζητούσαν με τον Τούρκο αξιωματούχο που έφερε το φιρμάνι από την Αθήνα, ένα βόδι που είχε λυθεί από το ζυγό του, ήρθε και στάθηκε μπροστά στο άγαλμα και αφού το χτύπησε για λίγη ώρα με τα κέρατά του, έφυγε τρέχοντας με μεγάλη ταχύτητα μουγκρίζοντας προς τον κάμπο της Ελευσίνας. Αμέσως απλώθηκε ψίθυρος και έλεγαν ότι ήταν σημάδι από την θεά για το καλαμπόκι τους και τη γονιμότητα της γης τους και ότι θα έπαυε όταν θα έφευγε το άγαλμα.
Ο ιερέας της Ελευσίνας όμως φορώντας τα καλά του άμφια, κατέβηκε στο άνοιγμα, όπου το άγαλμα ήταν μισοθαμένο, για να δώσει το πρώτο χτύπημα με τον κασμά, ώστε οι άνθρωποι να πεισθούν ότι καμιά συμφορά δεν θα έπεφτε επάνω στους εργάτες και τους κατοίκους.
Το μεσημέρι το άγαλμα είχε φτάσει στην κορυφή του λόφου, πάνω από την Ελευσίνα και ξεκίνησε το ταξίδι του με πλοίο, το οποίο βούλιαξε λίγο έξω από τις ακτές της Αγγλίας, αλλά μετά από 2 χρόνια, το άγαλμα ανασύρθηκε και τοποθετήθηκε στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ
Γράψτε το σχόλιο σας